تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل کارکنان یگان ویژه انتظامی استان همدان در سال ۱۳۹۴

مقدمه: انسان جهت رسیدن به رشد و پیشرفت در جنبه های گوناگون می بایست از توانایی لازم جهت مقابله با موقعیت های دشوار زندگی برخوردار باشد. به این ترتیب برخورداری از مهارت های زندگی و به کارگیری آن جهت دستیابی به رشد و کمال می تواند بسیاری از مشکلات، ناکامی ها و ناهنجاری ها را رفع نماید و در عوض یک زندگی بانشاط، پرتلاش، روبه پیشرفت و کمال، مفید و سازنده را به ارمغان آورد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به‎بررسی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل کارکنان یگان ویژه استان همدان پرداخته است. در این پژوهش به منظور بررسی تأثیرآموزش مهارت های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل از طرح پیش آزمون ‎و پس آزمون با گروه کنترل انجام گردید. به‎همین منظوراز بین 140 نفر ازکارکنان 30 نفرکه بالاترین نمرات را از پیش آزمون (پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه منبع کنترل) به‎دست آوردند، انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم گردیدند که هرگروه شامل 15 نفر بود. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر سلامت‎روان و منبع کنترل افراد تأثیر به‎سزایی دارد به نحوی که در ارزیابی نهایی از دوره آموزشی، اکثر آزمودنی ها، برخورداری از مهارت های زندگی را برای همه افراد مفید و لازم قلمداد نمودند. مقیاس های a (نشانگان جسمانی) b (نشانگان اضطرابی) و d (نشانگان افسردگی) و نمره کل با 99 درصد اطمینان معنادار بودند و مقیاس c (نارسا کنش‎وری اجتماعی) معنادار نشد. نتیجه گیری: براساس یافته‎های تحقیق پیشنهاد می‎شود مهارت‎های زندگی در بین کارکنان نیروی‎انتظامی آموزش و تقویت شود.